Dojrzewają kasztany i żołędzie dębów.  Zbliża się koniec kwartału, a to czas ciężkiej pracy w lesie.  Odbiorcy drewna realizują podpisane umowy i z jeszcze większą intensywnością przysyłają samochody po „kłody, tartaczne i papierówki”. Po letniej przerwie praca na zrębach i powierzchniach trzebieżowych  wre. Drzewostany są przerzedzane, a chore i wadliwe drzewa zostają usunięte.  Zręby są oczyszczane z gałęzi przez mieszkańców okolicznych wsi.  Przygotowują oni  opał na zimę, który jest wprawdzie najtańszy, ale jego przygotowanie wymaga wiele pracy.

W natłoku obowiązków, warkotu maszyn i samochodów zabierających leśne żniwa las cichnie. Rozpoczyna się wędrówka ptasich emigrantów. Do odlotu szykują się już żurawie i bociany, a także większość ptaków śpiewających.  Grzyby powoli znikają , a za nimi ludzie, których kosze uginały się od prawdziwków czy podgrzybków.

 Cisza jaka spowiła większość lasów zostanie przerwana przez jelenia szlachetnego. Od drugiej połowy września przez okres około 4 tygodni będzie trwał największy leśny spektakl. To okres godowy jeleni zwany rykowiskiem. Przez całą noc głośny, basowy ryk byków rozlegnie się echem po okolicy nawet na kilka kilometrów.

Nawet w ogromnym pośpiechu codziennych obowiązków warto na chwilę się zatrzymać. Jesień, która zbliża się wielkimi krokami to przecież czas zadumy i wspomnień. Bo jesień, szczególnie ta leśna, choć kolorowa jest nostalgiczna. Korzystajmy z niej, dopóki jesienna szaruga i deszcz  jeszcze nie dały się we znaki.

Tekst: Monika Zamyślewska