Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Potwierdziły się nasze obserwacje - TO SZAKAL ZŁOCISTY (Canis aureus)!
Potwierdziły się nasze obserwacje - TO SZAKAL ZŁOCISTY (Canis aureus)!
Nadleśnictwo Kwidzyn otrzymało w przedostatni dzień starego roku, czyli 30 grudnia 2016 r. około godziny 14:00 informację, że na terenie leśnictwa Wilki (nieopodal miejscowości Węgry) zauważono „dziwnego lisa”, ewentualnie „małego wilka”.
Na miejsce udał się pracownik Nadleśnictwa – Andrzej Bołkowski, który na pierwszy rzut oka stwierdził, że jest to szakal. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest zrośnięcie opuszków środkowych palców przednich łap. Nie miał jednak 100% pewności, ponieważ nigdy nie widział z bliska tego gatunku. Zwierzę było martwe i nosiło znaki walki z innymi drapieżnikami.
O zdarzeniu poinformowaliśmy właściwą RDLP i RDOŚ oraz Powiatowego lekarza weterynarii. Ze względu na to, że jest to swoista osobliwość przyrodnicza, przesłaliśmy również informację do Instytutu Badania Ssaków PAN w Białowieży. Pracownicy Instytutu na podstawie zdjęć stwierdzili, że jest to szakal złocisty, choć należy to jeszcze potwierdzić. Zwierzę wzbudziło duże zainteresowanie innych instytucji. W poniedziałek, kiedy informacja trafiła do IBS-u PAN z prośbą o próbki tkanki i sierści odezwały się także: Uniwersytet Warszawski, Wydział Genetyki i Biotechnologii oraz Stowarzyszenie dla natury „Wilk".
We wtorek rano po szakala zjawił się pracownik Instytutu Badania Ssaków PAN z Białowieży. Czekaliśmy na potwierdzenie gatunku z dużą ciekawością. W środę dostaliśmy informację, iż ze 100% pewnością to szakal złocisty. Poinformował nas o tym Rafał Kowalczyk – Dyrektor IBS-u PAN. Nasze obserwacje potwierdziły się!
Znalezione zwierzę okazało się być 3-4 letnim samcem, o wadze ok. 14 kg. Według oceny pracowników Instytutu zwierzę było całe pogryzione, więc przypuszczalnie przed śmiercią stoczyło walkę z innym drapieżnikiem. Na terenie, gdzie został znaleziony szakal od pewnego czasu obserwujemy bytność 2 wilków, więc mogą być to domniemani sprawcy śmierci szakala złocistego.
Jak podaje IBS nie było możliwości preparacji zwierzęcia, ze względu na to, że leżało w lesie ok. 2 tygodni. Zachowany zostanie jednak szkielet znaleziska. Dalsze badania pozwolą także określić dietę drapieżnika i dostarczą o nim wielu ciekawych informacji, np. skąd przywędrował nasz gość.