Widok zawartości stron
Bielik (Haliaeetus albicilla)
fot. Cezary Korkosz
fot. Piotr Opacian
Fot. Cezary Korkosz
Fot. Piotr Opacian
W Polsce żyje w stanie dzikim 421 gatunków ptaków, z czego 236 jest lęgowych. Pozostałe gatunki, to ptaki u nas zimujące, sporadycznie zalatujące lub migrujące przez teren Polski. Będziesz mógł je poznać! Na stronie naszego nadleśnictwa cyklicznie co dwa tygodnie będą pojawiały się artykuły opisujące naszych skrzydlatych przyjaciół (szukaj w zakładce Edukacja - Ptaki naszych pól i lasów).
Systematyka:
Rząd: jastrzębiowe
Rodzina: jastrzębiowate
Gatunek: bielik
To nasz największy lęgowy ptak szponiasty. Charakteryzuje się masywną sylwetką, długość jego ciała to ok 80-90 cm a rozpiętość skrzydeł sięga do 240 cm. Buduje potężne gniazda, które będąc używane przez wiele lat może przekraczać 2 m wysokości i ważyć ponad tonę ! Przy gnieździe odzywają się przenikliwym, ujadającym krakaniem krzycząc "kyik kyik".
Bielik występuje w całej niżowej Polsce. Gniazduje w starych drzewostanach w pobliżu jezior, stawów hodowlanych, rzek, a także na wybrzeżu morskim. Głównym składnikiem jego diety są: ryby, ptaki wodne, ssaki, padlina.
Bieliki to ptaki monogamiczne, nierzadko łączące się w pary na całe życie. Pierwszy lęg zakładają w wieku 5 lat. Gody odbywają się zimą lub wczesną wiosną. Jaja wysiadywane są przez oboje rodziców. Para bielików jest w stanie wychować tylko jedno młode, w korzystnych warunkach 2. Na wolności bieliki dożywają 30 lat, w niewoli 40.
Bielik jest gatunkiem chronionym, wymienionym w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako wymagający szczególnej uwagi.
W kwidzyńskich lasach zarejestrowano 10 gniazd tego ptaka, w tym 6 jest zasiedlonych. Ochrona strefowa gatunku obejmuje powierzchnię ok. 500 ha, z czego 120 ha to strefa ścisła, zaś 380 ha strefa okresowa.
|
Strefa ochrony |
Termin ochrony okresowej |
|
|
ścisłej |
okresowej |
|
|
obszar w promieniu do 200 m od gniazda |
obszar w promieniu do 500 m od gniazda |
01.01–31.07 |
Uwaga !
Bielik wbrew potocznej opinii to nie orzeł !
Więcej tutaj:
www.polskatimes.pl/artykul/80366,bielik-to-nie-orzel,id,t.html
http://www.strefowe.lto.org.pl/index.php?id=10
Odgłosy:
TEKST: Edyta Zamyślewska
Najnowsze aktualności
Szakal w Nadleśnictwie Kwidzyn
Szakal w Nadleśnictwie Kwidzyn
Potwierdziła się informacja z sierpnia ubiegłego roku – „przyłapany” na drodze drapieżnik to szakal.
Zdjęcie zostało zrobione przez myśliwego w godzinach nocnych w okolicy miejscowości Uśnice k. Sztumu na terenie Nadleśnictwa Kwidzyn.
Już od dwóch lat docierają do nas sygnały o obecności na naszym terenie tego gatunku. W okolicy Białej Góry w ostatnim czasie widziana była cała rodzina tj. dwa osobniki dorosłe i cztery młode.
Zanotowaliśmy również jeden przypadek odnalezienia padłego osobnika. Wszelkie zebrane informacje o drapieżniku przesyłane są na bieżąco do Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży, z którym jesteśmy w stałym kontakcie. Również Instytut potwierdził, na podstawie przesłanych materiałów, iż mamy do czynienia z tym gatunkiem.
Szakal złocisty to średniej wielkości drapieżnik rodzaju wilków. Szakale są jednak mniejsze od nich mają krótkie kończyny i bardziej wysmukły pysk. Żywią się drobnymi zwierzętami, padliną i roślinami. Naturalnie występują w południowo-wschodniej Europie i południowej Azji. Jak podaje dyrektor Instytutu - dr hab. Rafał Kowalczyk w Polsce pojedyncze osobniki obserwowane są od 2015 r.*
Cecha charakterystyczną szakala są zrośnięte opuszki środkowych palców przednich łap, co widoczne jest na fotografii martwego osobnika odnalezionego w 2016 roku
* Polska Agencja Prasowa[2015-07-09][on-line]
Fot.: Adrian Wiśniowski
Tekst: Monika Wudarczyk
