Hodowla lasu
Hodowla lasu
Fot. Archiwum zdjęć Nadleśnictwa Kwidzyn
Fot. Archiwum zdjęć Nadleśnictwa Kwidzyn
Fot. Archiwum zdjęć Nadleśnictwa Kwidzyn
Jest to dział gospodarki leśnej zajmujący się czynnościami związanymi z sadzeniem lasu, pielęgnowaniem go, a także przygotowaniem do powstania nowego, młodego lasu na miejsce wyciętego starodrzewu. Sadzenie można podzielić na odnowienia i zalesienia. Odnowienia polegają na posadzeniu drzewek na gruncie po wyciętym lesie, natomiast zalesienia to sadzenie drzewek na gruncie rolnym, poprzedzone specjalistycznym przygotowaniem gleby.
Nadleśnictwo Kwidzyn bierze czynny udział w programie zwiększania lesistości kraju poprzez uczestnictwo w planie rozwoju obszarów wiejskich (Działanie 5. Zalesianie gruntów Rolnych) w zakresie sporządzania planów zalesieniowych dla prywatnych właścicieli gruntów rolnych.
Odnowienia możemy podzielić na odnowienia z sadzenia lub siewu, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Polegają one na odpowiednim przygotowaniu gleby na odnawianej powierzchni w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, tak aby była gotowa na ich przyjęcie.
Odnowienia w Nadleśnictwie Kwidzyn obejmują rocznie około 140 hektarów.
W ramach pielęgnowania lasu Nadleśnictwo Kwidzyn corocznie pielęgnuje około 380 ha gleby w uprawach leśnych. Polega to na wykaszaniu chwastów wśród drzewek, które hamują ich wzrost. Równocześnie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, które w zależności od wieku drzewostanu mają inny charakter i noszą inną nazwę: czyszczenia wczesne w okresie uprawy, czyszczenia późne w okresie młodnika, trzebieże wczesne w okresie dojrzewania drzewostanu oraz trzebieże późne w okresie dojrzałości drzewostanu.
Czyszczeń wczesnych wykonujemy corocznie około 60 ha, czyszczeń późnych 200 ha, trzebieży wczesnych 250 ha, natomiast trzebieży późnych około 1300 ha.
Zakres zadań spełnianych przez cięcia pielęgnacyjne jest bardzo rozległy i obejmuje:
- regulowanie zagęszczenia i odpowiedniego rozmieszczenia drzew w drzewostanie
- popieranie najbardziej wartościowych drzew
- wyprzedzanie procesu naturalnego obumierania drzew w drzewostanie, poprzez wcześniejsze ich usuwanie
- polepszanie stanu zdrowotnego i naturalnej (biologicznej) odporności lasu
- przygotowanie drzewostanu do odnowienia, w sposób powodujący jak największy urodzaj nasion.
Następną czynnością wykonywaną w tym zakresie jest wprowadzanie sadzonek gatunków drzew i krzewów, które mogą stworzyć dolne warstwy drzewostanu, tzw. podszytu. Podszyt sadzony jest na siedliskach ubogich, gdzie w skutek niedoboru związków pokarmowych lub wody, gatunki drzewiaste mają niewielką szansę wytworzenia dolnego piętra drzewostanu. Na siedliskach żyznych zalesionych przed laty głównie sosną, wprowadzamy pod osłoną istniejącego drzewostanu dęba i buka. Przygotowanie drzewostanu do powstania młodego pokolenia polega na odpowiednim dobraniu sposobu cięcia lasu do istniejących warunków terenowych.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Potwierdziły się nasze obserwacje - TO SZAKAL ZŁOCISTY (Canis aureus)!
Potwierdziły się nasze obserwacje - TO SZAKAL ZŁOCISTY (Canis aureus)!
Źródło: Wikipedia / Lee R.Berger
fot. Andrzej Bołkowski
fot. Andrzej Bołkowski
Nadleśnictwo Kwidzyn otrzymało w przedostatni dzień starego roku, czyli 30 grudnia 2016 r. około godziny 14:00 informację, że na terenie leśnictwa Wilki (nieopodal miejscowości Węgry) zauważono „dziwnego lisa”, ewentualnie „małego wilka”.
Na miejsce udał się pracownik Nadleśnictwa – Andrzej Bołkowski, który na pierwszy rzut oka stwierdził, że jest to szakal. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest zrośnięcie opuszków środkowych palców przednich łap. Nie miał jednak 100% pewności, ponieważ nigdy nie widział z bliska tego gatunku. Zwierzę było martwe i nosiło znaki walki z innymi drapieżnikami.
O zdarzeniu poinformowaliśmy właściwą RDLP i RDOŚ oraz Powiatowego lekarza weterynarii. Ze względu na to, że jest to swoista osobliwość przyrodnicza, przesłaliśmy również informację do Instytutu Badania Ssaków PAN w Białowieży. Pracownicy Instytutu na podstawie zdjęć stwierdzili, że jest to szakal złocisty, choć należy to jeszcze potwierdzić. Zwierzę wzbudziło duże zainteresowanie innych instytucji. W poniedziałek, kiedy informacja trafiła do IBS-u PAN z prośbą o próbki tkanki i sierści odezwały się także: Uniwersytet Warszawski, Wydział Genetyki i Biotechnologii oraz Stowarzyszenie dla natury „Wilk".
We wtorek rano po szakala zjawił się pracownik Instytutu Badania Ssaków PAN z Białowieży. Czekaliśmy na potwierdzenie gatunku z dużą ciekawością. W środę dostaliśmy informację, iż ze 100% pewnością to szakal złocisty. Poinformował nas o tym Rafał Kowalczyk – Dyrektor IBS-u PAN. Nasze obserwacje potwierdziły się!
Znalezione zwierzę okazało się być 3-4 letnim samcem, o wadze ok. 14 kg. Według oceny pracowników Instytutu zwierzę było całe pogryzione, więc przypuszczalnie przed śmiercią stoczyło walkę z innym drapieżnikiem. Na terenie, gdzie został znaleziony szakal od pewnego czasu obserwujemy bytność 2 wilków, więc mogą być to domniemani sprawcy śmierci szakala złocistego.
Jak podaje IBS nie było możliwości preparacji zwierzęcia, ze względu na to, że leżało w lesie ok. 2 tygodni. Zachowany zostanie jednak szkielet znaleziska. Dalsze badania pozwolą także określić dietę drapieżnika i dostarczą o nim wielu ciekawych informacji, np. skąd przywędrował nasz gość.