Widok zawartości stron
Jarząbek (Tetrao bonasia)
Jest kurakiem większym od kuropatwy, o krępej sylwetce, krótkich nogach i niejednolitym upierzeniu. Dymorfizm płciowy u tego kuraka przejawia się jedynie w kolorze podgardla: kogut ma czarne, zaś kura rdzawe podgardle z brunatnymi plamkami.
Systematyka:
Rząd: grzebiące
Rodzina: kurowate
Gatunek: jarząbek
Jarząbek jest leśnym ptakiem lęgowym występującym głównie na wschodzie Polski oraz
w Sudetach. Na niżu jest bardzo nieliczny lub nie występuje w ogóle.
Prowadzi osiadły lecz skryty tryb życia. Spotkać go można na brzegach starodrzewia lub na mokradłach porośniętych brzozą i olszyną. Głównym składnikiem jego diety są owady, nasiona,
owoce - głównie brzozy i olchy, jagodami i pączkami drzew oraz młodymi roślinami.
Więcej tutaj:
https://www.medianauka.pl/jarzabek
http://ptakikarpat.eco.pl/www/opis_gat.php?gatunki_id=5
Oglądaj:
Białowieski jarząbek https://www.youtube.com/watch?v=57KKLdMBCIY
Odgłos:
http://kola.lowiecki.pl/ao/zzz/glo/jarzabek.mp3
tekst: Edyta Zamyślewska
Najnowsze aktualności
Szakal w Nadleśnictwie Kwidzyn
Szakal w Nadleśnictwie Kwidzyn
Potwierdziła się informacja z sierpnia ubiegłego roku – „przyłapany” na drodze drapieżnik to szakal.
Zdjęcie zostało zrobione przez myśliwego w godzinach nocnych w okolicy miejscowości Uśnice k. Sztumu na terenie Nadleśnictwa Kwidzyn.
Już od dwóch lat docierają do nas sygnały o obecności na naszym terenie tego gatunku. W okolicy Białej Góry w ostatnim czasie widziana była cała rodzina tj. dwa osobniki dorosłe i cztery młode.
Zanotowaliśmy również jeden przypadek odnalezienia padłego osobnika. Wszelkie zebrane informacje o drapieżniku przesyłane są na bieżąco do Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży, z którym jesteśmy w stałym kontakcie. Również Instytut potwierdził, na podstawie przesłanych materiałów, iż mamy do czynienia z tym gatunkiem.
Szakal złocisty to średniej wielkości drapieżnik rodzaju wilków. Szakale są jednak mniejsze od nich mają krótkie kończyny i bardziej wysmukły pysk. Żywią się drobnymi zwierzętami, padliną i roślinami. Naturalnie występują w południowo-wschodniej Europie i południowej Azji. Jak podaje dyrektor Instytutu - dr hab. Rafał Kowalczyk w Polsce pojedyncze osobniki obserwowane są od 2015 r.*
Cecha charakterystyczną szakala są zrośnięte opuszki środkowych palców przednich łap, co widoczne jest na fotografii martwego osobnika odnalezionego w 2016 roku
* Polska Agencja Prasowa[2015-07-09][on-line]
Fot.: Adrian Wiśniowski
Tekst: Monika Wudarczyk